ΙΟΒΕ: Χωρίς τα χρήματα από ΕΕ-ΔΝΤ η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή

«Χωρίς τη χρηματοδότηση από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η οικονομική και κοινωνική ζωή στον τόπο μας θα ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή, αφού το επίπεδο ζωής των πολιτών μας και μάλιστα αυτό των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού, θα έπρεπε να προσαρμοστεί στους πολύ μικρότερους διαθέσιμους πόρους» επισημαίνεται σε κείμενο-παρέμβαση το ΙΟΒΕ.

«Χωρίς τα χρήματα αυτά, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και να επιστρέψει στη δραχμή» αναφέρει το ΙΟΒΕ, επισημαίνοντας ότι αυτό συνεπάγεται δραστική υποτίμηση του νέου νομίσματος και συνεπώς δραστική μείωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, ισόποση, με την υποτίμηση, αύξηση του εξωτερικού χρέους. Επίσης, συναλλαγματική κρίση και αδυναμία εισαγωγής βασικών αγαθών όπως φάρμακα, πετρέλαιο, πρώτες ύλες, δεδομένου ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξης των 20 δισ. ευρώ (10 δισ. ευρώ ακόμα και αν δεν ληφθούν υπόψη οι τόκοι του εξωτερικού χρέους).
Παράλληλα, επιδιώκοντας να απαντήσει στα «οικονομικά διλήμματα της χώρας», το ΙΟΒε προτείνει ένα μείγμα πολιτικής που θα προκρίνει την δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας μέσα από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα είναι λιγότερο οδυνηρό για τον ελληνικό λαό και θα συμβαδίζει με τις απαιτήσεις τις διεθνούς κοινότητας.
Ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση και την τρόικα για την οικονομική πολιτική που ασκήθηκε, υποδεικνύει έξι βήματα στην επόμενη κυβέρνηση:

Πρώτον, να επιβεβαιώσει την θελησή της, αντανακλώντας τη βούληση του ελληνικού λαού, να παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης.
Δεύτερον, να προτείνει τη χρονική μετάθεση και προσαρμογή του στόχου της περαιτέρω μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος για να αποφευχθεί βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη ανεργία σε σχέση με τα αρχικά δεδομένα. Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης την επέκταση του επιδόματος ανεργίας σε τρία χρόνια για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, και το συγκεκριμένο ποσό να εξαιρεθεί από την αναγκαία προσαρμογή του πρωτογενούς δημοσιονομικού αποτελέσματος.
Τρίτον, να προτείνει να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ποσοτικοί και χρονικοί στόχοι και μέτρα για τη μείωση του ποσοστού ανεργίας, ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων.
Τέταρτον, να προτείνει την άμεση διάθεση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για ένα μικρό αριθμό, μεγάλων έργων υποδομής πανελλαδικής εμβέλειας, με μηδενική ελληνική συγχρηματοδότηση. Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση την αύξηση των κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων με σκοπό την ενίσχυση των επενδύσεων στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Πέμπτον, να προτείνει την άμεση εκταμίευση 6,5 δισ. ευρώ από το δάνειο των 130 δισ. ευρώ για την εξόφληση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Εκτον, να συμπράξει με άλλα, πρόθυμα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και να ζητήσει την αλλαγή του μείγματος οικονομικής πολιτικής στο σύνολο της Ευρωζώνης, ούτως ώστε αυτό να μην έχει ως αποκλειστικό στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή αλλά και την οικονομική ανάπτυξη.

Παράλληλα, η νέα ελληνική κυβέρνηση, θα πρέπει να δεσμευτεί για ταχύτερη εφαρμογή του προγράμματος διαρθρωτικών αλλαγών που περιέχεται στη Συμφωνία προκειμένου να αυξηθεί η ένταση του ανταγωνισμού στην οικονομία, καθώς και για ταχύτερη εφαρμογή του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, προκειμένου να λειτουργήσει ως καταλύτης αφενός για την προσέλκυση επενδύσεων και αφετέρου για την ταχύτερη εξόφληση του δημόσιου χρέους.
Οι περισσότερες από τις παραπάνω προτάσεις, έχουν ένα αδύνατο σημείο: Απαιτούν πρόσθετη χρηματοδότηση του δημοσιονομικού ελλείμματος από τη διεθνή κοινότητα. Για το λόγο αυτό η προσέγγιση αυτή πρέπει να έχει συναινετικό χαρακτήρα.

Διαβάστε το αναλυτικό ρεπορτάζ κάνοντας κλικ εδώ