ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΣΕΒΕ

Απαραίτητη προϋπόθεση για να δοθεί το μήνυμα ότι η χώρα παραμένει «όρθια, σοβαρή και αξιόπιστη» συνιστά η συγκρότηση μιας μακρόπνοης σταθερής κυβέρνησης, η οποία θα διασφαλίσει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα της χώρας, τονίζει σε ανακοίνωση του την Τρίτη ο...
Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος.

Ο ΣΕΒΕ υποστηρίζει ότι η χώρα έχει εγκλωβιστεί σε ένα «επικίνδυνο φαύλο ψευτοδίλημα "μνημόνιο η αντιμνημόνιο"», ενώ το «πραγματικό δίλημμα» είναι «ευρωπαϊκός ή βαλκανικός προσανατολισμός».

Ακόμα, επισημαίνει ότι το Βέλγιο κατάφερε να λειτουργήσει χωρίς κυβέρνηση για 541 ημέρες (13/06/2010-06/12/2011), χωρίς να διαλυθεί οικονομικά, διοικητικά και κοινωνικά, ενώ επισημαίνει ότι η Ελλάδα είναι απαραίτητο να μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για όσο διάστημα και αν προκύψει.

Τέλος, ο ΣΕΒΕ δηλώνει την πρόθεσή του να προσφέρει σε όλα τα κόμματα τις προτάσεις του με τους 12 πυλώνες ανάπτυξης από τον ιδιωτικό τομέα σε άμεση ή έμμεση σχέση με την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα, ενώ επισημαίνει ότι η μονόπλευρη λιτότητα χωρίς ανάπτυξη δεν οδηγεί πουθενά.

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του ΣΕΒΕ είναι η εξής:

«Εκείνο που ζητά το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον είναι να δοθεί το μήνυμα ότι η χώρα παραμένει όρθια, σοβαρή και αξιόπιστη. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό συνιστά η συγκρότηση μιας μακρόπνοης σταθερής κυβέρνησης, η οποία θα διασφαλίσει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα της χώρας.

Η χώρα έχει εγκλωβιστεί σε ένα επικίνδυνο φαύλο ψευτοδίλημα «μνημόνιο η αντί μνημόνιο». Το πραγματικό δίλημμα είναι «ευρωπαϊκός ή βαλκανικός προσανατολισμός». Δεν θα πρέπει να αναλωθούμε σε μια στείρα αντιπαράθεση κομμάτων αλλά να δημιουργήσουμε εμείς για εμάς ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.

Εφόσον ένα τέτοιο σχέδιο μπορεί να αποκτήσει μια δυναμική που θα εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, θα αποτελέσει ένα διαπραγματευτικό όπλο, το οποίο θα πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι η Ελλάδα, με μια νέα διαπραγμάτευση (ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ) θα μπορέσει να βγει από την κρίση.

Είναι αναγκαίο λοιπόν όλα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία ενδιαφέρονται για τη σωτηρία της πατρίδας μας, να τοποθετηθούν σε ρεαλιστική βάση πάνω σε αυτά τα πραγματικά προβλήματα.

Οι πρόσφατες εκλογές έδειξαν ότι η Ελλάδα είναι δυνατό να εισέλθει σε μία περίοδο πολιτικής αστάθειας. Κατά τους επόμενους μήνες ή και χρόνια, η χώρα ενδέχεται να βιώσει συχνές αλλαγές στην πολιτική της διοίκηση, δηλαδή στα κόμματα και στα πρόσωπα που θα μετέχουν στην κυβέρνησή της.

Είναι σημαντικό όμως να μη σταματήσουν τα πάντα και να μην παραλύσει το κράτος. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα ισχυρό πλαίσιο συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, αποτελεσματική και αυτόνομη δομή στην κυβέρνηση και το κράτος με άτομα τεχνοκράτες που θα παραμείνουν στους ρόλους τους ανεξαρτήτως των πολιτικών αλλαγών έτσι ώστε να επιτευχθεί μία στρατηγική συνεννόηση, συνέχεια στη διακυβέρνηση και, συνεπώς, πρόοδος και ανάπτυξη με όχημα τις παραγωγικές και εξωστρεφείς επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Το Βέλγιο κατάφερε να λειτουργήσει χωρίς κυβέρνηση για 541 ημέρες (13/06/2010-06/12/2011), χωρίς να διαλυθεί οικονομικά, διοικητικά και κοινωνικά. Όσο και αν ελπίζουμε ότι η Ελλάδα δεν θα αντιμετωπίσει καμία ημέρα ακυβερνησίας, είναι απαραίτητο να μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για όσο διάστημα και αν προκύψει.

Ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, παραμένοντας σταθερός στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, δηλώνει την πρόθεσή του να προσφέρει σε όλα τα κόμματα τις προτάσεις του με τους 12 πυλώνες ανάπτυξης από τον ιδιωτικό τομέα σε άμεση ή έμμεση σχέση με την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα, όπως παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο συνέδριο του ΣΕΒΕ «Export Summit-Roadmap to Growth» στη Θεσσαλονίκη (http://www.seve.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&&page=591&eventid=153).

Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι μονόπλευρη λιτότητα χωρίς ανάπτυξη δεν οδηγεί πουθενά. Ο ΣΕΒΕ έχει ως δόγμα του το «Παράγω και Εξάγω». Για να γίνει αυτό είναι αναγκαία η αλλαγή της αντιεπιχειρηματικής νοοτροπίας που επικρατεί στην χώρα, η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών που θα ξεβολέψει πολλούς, η μείωση του δημόσιου τομέα και η κατά προτεραιότητα χρηματοδότηση των παραγωγικών εκείνων δραστηριοτήτων που μπορούν να παράξουν πλούτο.

Σε αντίθετη περίπτωση θα επέλθουν περαιτέρω οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και φτώχια. Ο δρόμος προς τα κάτω μπορεί να είναι δυστυχώς μακρύς και ο πάτος του βαρελιού πολύ πιο χαμηλά.

Στο χέρι όλων μας και ευθύνη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, πέραν δημαγωγικών μικροπολιτικών αντιλήψεων που σήμερα δυστυχώς επικρατούν, είναι να διαλέξουμε τον ανηφορικό δύσκολο δρόμο που θα φέρει την ανάπτυξη μια ώρα αρχύτερα και θα επιτρέψει την έξοδό μας από το Μνημόνιο. Δυστυχώς, διαπραγματεύσεις χωρίς κυβέρνηση δεν γίνονται.

Σήμερα ο σχηματισμός σταθερής κυβέρνησης είναι πρωτεύον καθήκον όλων των κομμάτων. Όσα δεν ανταποκριθούν στην ιστορική τους ευθύνη, ας αναλάβουν και τις ευθύνες για την καταστροφή της χώρας.»